Krajobraz Górniczy Kornwalii I Zachodniego Devonu

Krajobraz górniczy Kornwalii i Zachodniego Devonu – obszar na terenie dwóch hrabstw w południowo-zachodniej części Anglii – Kornwalii i Devonu – z zachowanymi zabytkami górnictwa metali kolorowych: miedzi i cyny. W roku 2006 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. HistoriaGórnictwo cyny na terenie Kornwalii znane było już w czasach antycznych. Do połowy XVI wieku w hrabstwie Devon wydobywało się od 25 do 40% cyny w porównaniu do wydobycia w Kornwalii, choć łączna produkcja tego metalu w obu hrabstwach była stosunkowo niewielka. Po roku 1540 wydobycie cyny na terenie Kornwalii nabrało przyśpieszenia i Devon wydobywał dziesiątą część urobku kornwalijskiego. Od połowy XVI wieku kopalnie Devonu odprowadzały stosunkowo niewielki podatek do skarbu królewskiego i zostały zmarginalizowane, m. in. na podstawie Aktu 1512. W XVIII i XIX wieku krajobraz Kornwalii i Zachodniego Devonu uległy radykalnej zmianie z powodu głębinowego wydobywania cyny i miedzi. Górnictwo, hutnictwo, a także pokrewne gałęzie przemysłu przeszły gruntowną przemianę techniczną, co spowodowało, że w XIX wieku w regionie wydobywało się 2 /3 całkowitej światowej ilości miedzi. Pod koniec wieku wzrosło również zapotrzebowanie na arsen, który kopalnie zachodniej Kornwalii i Devonu wydobywały w ilościach stanowiących 50% produkcji światowej.

Krajobraz górniczy Kornwalii i Zachodniego Devonu – obszar na terenie dwóch hrabstw w południowo-zachodniej części Anglii – Kornwalii i Devonu – z zachowanymi zabytkami górnictwa metali kolorowych: miedzi i cyny. W roku 2006 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. HistoriaGórnictwo cyny na terenie Kornwalii znane było już w czasach antycznych. Do połowy XVI wieku w hrabstwie Devon wydobywało się od 25 do 40% cyny w porównaniu do wydobycia w Kornwalii, choć łączna produkcja tego metalu w obu hrabstwach była stosunkowo niewielka. Po roku 1540 wydobycie cyny na terenie Kornwalii nabrało przyśpieszenia i Devon wydobywał dziesiątą część urobku kornwalijskiego. Od połowy XVI wieku kopalnie Devonu odprowadzały stosunkowo niewielki podatek do skarbu królewskiego i zostały zmarginalizowane, m. in. na podstawie Aktu 1512. W XVIII i XIX wieku krajobraz Kornwalii i Zachodniego Devonu uległy radykalnej zmianie z powodu głębinowego wydobywania cyny i miedzi. Górnictwo, hutnictwo, a także pokrewne gałęzie przemysłu przeszły gruntowną przemianę techniczną, co spowodowało, że w XIX wieku w regionie wydobywało się 2 /3 całkowitej światowej ilości miedzi. Pod koniec wieku wzrosło również zapotrzebowanie na arsen, który kopalnie zachodniej Kornwalii i Devonu wydobywały w ilościach stanowiących 50% produkcji światowej.