Top Gear-Testcircuit

Het Top Gear-testcircuit is aangelegd op het vliegveld Dunsfold Park Aerodrome, in het dorp Dunsfold, onderdeel van het district Waverley in het graafschap Surrey in Groot-Brittannië. Het wordt gebruikt voor enkele onderdelen van het BBC autoprogramma Top Gear. De studio van waaruit de presentatie gebeurt is een loods op hetzelfde vliegveld. Het achtvormig circuit heeft een lengte van 2, 8 km. Na de startlijn is er eerst een kleine bocht naar rechts, Crooner Curve ter ere van de eerste The Stig (Perry McCarthy) die verzot was op easy listening. De eerste echte bocht naar links, richting landingsbaan is de Willson Bend, genoemd naar de vroegere Top Gear presentator Quentin Willson. De draai rechts op de landingsbaan is door Lotus ontwikkeld. De naam Chicago slaat op de band Chicago, een andere Stig favoriet. De bocht zou afhankelijk van de gewichtsverdeling van het chassis bij de éne wagen onderstuur, bij een andere overstuur bloot leggen. De landingsbaan (7 - 25) wordt terug verlaten in de Hammerhead, naar de gelijkenis met een hamerkop. De tweede passage van het middelste dwarsweg kreeg de naam Follow through omwille van zijn verraderlijk karakter. De bocht links op de landingsbaan is de Bentley, naar de vroegere Top Gear producer Jon Bentley. De voorlaatste bocht of Bacharach kreeg zijn naam van Burt Bacharach, terug een muzikaal eerbetoon van de Stig. De laatste bocht voor de aankomst is de Gambon, eerst Carpenters genoemd (muzikaal eerbetoon Stig), maar na een spectaculaire misser in deze bocht door Michael Gambon hernoemd naar hem.

Het Top Gear-testcircuit is aangelegd op het vliegveld Dunsfold Park Aerodrome, in het dorp Dunsfold, onderdeel van het district Waverley in het graafschap Surrey in Groot-Brittannië. Het wordt gebruikt voor enkele onderdelen van het BBC autoprogramma Top Gear. De studio van waaruit de presentatie gebeurt is een loods op hetzelfde vliegveld. Het achtvormig circuit heeft een lengte van 2, 8 km. Na de startlijn is er eerst een kleine bocht naar rechts, Crooner Curve ter ere van de eerste The Stig (Perry McCarthy) die verzot was op easy listening. De eerste echte bocht naar links, richting landingsbaan is de Willson Bend, genoemd naar de vroegere Top Gear presentator Quentin Willson. De draai rechts op de landingsbaan is door Lotus ontwikkeld. De naam Chicago slaat op de band Chicago, een andere Stig favoriet. De bocht zou afhankelijk van de gewichtsverdeling van het chassis bij de éne wagen onderstuur, bij een andere overstuur bloot leggen. De landingsbaan (7 - 25) wordt terug verlaten in de Hammerhead, naar de gelijkenis met een hamerkop. De tweede passage van het middelste dwarsweg kreeg de naam Follow through omwille van zijn verraderlijk karakter. De bocht links op de landingsbaan is de Bentley, naar de vroegere Top Gear producer Jon Bentley. De voorlaatste bocht of Bacharach kreeg zijn naam van Burt Bacharach, terug een muzikaal eerbetoon van de Stig. De laatste bocht voor de aankomst is de Gambon, eerst Carpenters genoemd (muzikaal eerbetoon Stig), maar na een spectaculaire misser in deze bocht door Michael Gambon hernoemd naar hem.