Opactwo Pluscarden

Opactwo Pluscarden – klasztor katolicki zakonu benedyktynów, położony w dolinie Kail Glen, około 10 km na płd-zach. od Elgin . To jeden z nielicznych czynnych klasztorów katolickich w Szkocji i jedyny, działający w swej pierwotnej siedzibie. HistoriaPoczątkiOpactwo Pluscarden założył król Szkocji Aleksander II w roku 1230 dla zakonu cystersów, pochodzących z Francji z opactwa Val des Choues (łac. : Vallis Caulium), i zwanych dlatego Valliscaulianami. W 1345 r. Opactwo znalazło się pod bezpośrednim nadzorem biskupa Moray z Elgin. W 1390 r. zostało spalone przez przeciwników biskupa. W 1454 r. , prawdopodobnie ze względów ekonomicznych, jak i politycznych, Pluscarden połączyło się z klasztorem Urquhart. Na skutek tej unii Opactwo zaczęło należeć do benedyktynów. Po reformacjiOstatni opat Pluscarden przed reformacją Alexander Dunbar zmarł w 1560 r. i w tym samym roku władze Szkocji zlikwidowały wszystkie klasztory i skonfiskowały ich majątki. Opactwo, ograbione z wyposażenia i opuszczone przez mnichów, przeszło pod zarząd świecki; pierwszym takim zarządcą był Alexander Seton, lord Urquhardt. W 1594 r. Opactwo zostało sprzedane rodzinie Mackenzie. W 1662 r. stało się własnością rodziny Brodies, potem rodziny Duff, aby ostatecznie wejść w skład posiadłości hrabiów Fife. Właściciele dawnego Opactwa nosili tytuł "opatów świeckich".

Opactwo Pluscarden – klasztor katolicki zakonu benedyktynów, położony w dolinie Kail Glen, około 10 km na płd-zach. od Elgin . To jeden z nielicznych czynnych klasztorów katolickich w Szkocji i jedyny, działający w swej pierwotnej siedzibie. HistoriaPoczątkiOpactwo Pluscarden założył król Szkocji Aleksander II w roku 1230 dla zakonu cystersów, pochodzących z Francji z opactwa Val des Choues (łac. : Vallis Caulium), i zwanych dlatego Valliscaulianami. W 1345 r. Opactwo znalazło się pod bezpośrednim nadzorem biskupa Moray z Elgin. W 1390 r. zostało spalone przez przeciwników biskupa. W 1454 r. , prawdopodobnie ze względów ekonomicznych, jak i politycznych, Pluscarden połączyło się z klasztorem Urquhart. Na skutek tej unii Opactwo zaczęło należeć do benedyktynów. Po reformacjiOstatni opat Pluscarden przed reformacją Alexander Dunbar zmarł w 1560 r. i w tym samym roku władze Szkocji zlikwidowały wszystkie klasztory i skonfiskowały ich majątki. Opactwo, ograbione z wyposażenia i opuszczone przez mnichów, przeszło pod zarząd świecki; pierwszym takim zarządcą był Alexander Seton, lord Urquhardt. W 1594 r. Opactwo zostało sprzedane rodzinie Mackenzie. W 1662 r. stało się własnością rodziny Brodies, potem rodziny Duff, aby ostatecznie wejść w skład posiadłości hrabiów Fife. Właściciele dawnego Opactwa nosili tytuł "opatów świeckich".