About Dolbadarn
Dolbadarn – zamek położony malowniczo na skalistym wzgórzu nad jeziorem Llyn Padarn, od XIII wieku góruje nad drogą pomiędzy Llanberis i Betws-y-Coed. Wybudowany przez księcia Gwynedd, od 1230 do 1284 roku znajdował się w rękach walijskich, ponownie odżył w walijskiej historii w początkach XV wieku. Miłośnicy malarstwa romantycznego J. M. Turnera powinni odwiedzić ruiny zamku uwiecznionego przez malarza w cyklu obrazów. HistoriaZamek powstał jako twierdza strzegąca wejścia do doliny Nant Peris, wrót pasma gór Snowdonia. Wybudowana prawdopodobnie za sprawą Llywelyna Wielkiego księcia Gwynedd u podnóża pasma Snowdonii. Wybrano nie przypadkiem punkt o znaczeniu strategicznym, pozwalający każdemu garnizonowi stacjonującemu w tym miejscu skuteczne blokować ruch w kierunku serca Snowdonii. Zamek posadowiono na miejscu wcześniejszej fortecy, która istniała tu od VI wieku, chociaż nie zachowały się żadne ślady tamtejszej budowli. Cechą charakterystyczną warowni jest okrągła masywna baszta - solidnie wykonana z łupków, wokół której zachował się obrys kamienny izb i obmurowania. Baszta ma wysokość ok. 14 m, a grubość muru około 26 cm. Nie zachowały się wewnętrzne stropy, ani wewnętrzne drewniane schody przypuszczalnie do najwyższego poziomu baszty nie prowadziły schody, ażeby się tam dostać należało dokonać wspinaczki po linie. Jak w większości walijskich twierdz wejście do baszty znajduje się na poziomie pierwszego piętra. Parter był odpowiednikiem piwnicy, do której można się było dostać za pomocą drabiny poprzez specjalną zapadnie. W piwnicy istniało tylko jedno wąskie okno dostarczające świeżego powietrza i minimalną ilość światła. Wejście do Baszty było możliwe poprzez specjalną rampę znajdującą się u końca kamiennych schodów wejściowych.
Dolbadarn Description
Dolbadarn – zamek położony malowniczo na skalistym wzgórzu nad jeziorem Llyn Padarn, od XIII wieku góruje nad drogą pomiędzy Llanberis i Betws-y-Coed. Wybudowany przez księcia Gwynedd, od 1230 do 1284 roku znajdował się w rękach walijskich, ponownie odżył w walijskiej historii w początkach XV wieku. Miłośnicy malarstwa romantycznego J. M. Turnera powinni odwiedzić ruiny zamku uwiecznionego przez malarza w cyklu obrazów. HistoriaZamek powstał jako twierdza strzegąca wejścia do doliny Nant Peris, wrót pasma gór Snowdonia. Wybudowana prawdopodobnie za sprawą Llywelyna Wielkiego księcia Gwynedd u podnóża pasma Snowdonii. Wybrano nie przypadkiem punkt o znaczeniu strategicznym, pozwalający każdemu garnizonowi stacjonującemu w tym miejscu skuteczne blokować ruch w kierunku serca Snowdonii. Zamek posadowiono na miejscu wcześniejszej fortecy, która istniała tu od VI wieku, chociaż nie zachowały się żadne ślady tamtejszej budowli. Cechą charakterystyczną warowni jest okrągła masywna baszta - solidnie wykonana z łupków, wokół której zachował się obrys kamienny izb i obmurowania. Baszta ma wysokość ok. 14 m, a grubość muru około 26 cm. Nie zachowały się wewnętrzne stropy, ani wewnętrzne drewniane schody przypuszczalnie do najwyższego poziomu baszty nie prowadziły schody, ażeby się tam dostać należało dokonać wspinaczki po linie. Jak w większości walijskich twierdz wejście do baszty znajduje się na poziomie pierwszego piętra. Parter był odpowiednikiem piwnicy, do której można się było dostać za pomocą drabiny poprzez specjalną zapadnie. W piwnicy istniało tylko jedno wąskie okno dostarczające świeżego powietrza i minimalną ilość światła. Wejście do Baszty było możliwe poprzez specjalną rampę znajdującą się u końca kamiennych schodów wejściowych.